Consortium Museum, Dijon - 'I Walk the Line'
31 January 2025 - 7 September 2025
English
French
Dutch
Jos van Roij is a Dutch artist and graphic designer, born in 1959 in the Netherlands. Although his career as a visual artist was brief, he exhibited for the first time in France in 1987, presenting two wall compositions at the Atheneum during the exhibition “The Frame and the Plinth in 20th Century Art” organized by the Consortium, several elements of which are visible today in this exhibition.
In 1986, he created his first shaped canvases (cut-out paintings) and continued the exploration of the pictorial and sculptural aspects of the canvas, a reflection initiated in the 1960s.
While Frank Stella, an artist associated with Abstract Expressionism, cut the frames according to the geometric motifs of his paintings to question traditional canvas formats, Tom Wesselmann, a leading figure of Pop Art, exploited the new plasticity of works to give monumental dimensions to still lifes and portraits.
In the juxtaposition of geometric and figurative forms, each piece operates independently and represents stereotypical shapes that are immediately recognizable. Jos van Roij does not aim to invent new figures, but instead uses simple and universal forms to facilitate the viewer’s entry into the work and encourage free interpretation. The flawless flat areas of paint and the coldness of this formal vocabulary are offset by their dynamic and cohesive spatial arrangement. In 1988, Jos van Roij pushed his shaped canvas approach further with what he called spatial objects and spatial paintings: wooden sculptures representing familiar forms—such as guitars, toilet bowls, or a piano—which he hung on the wall like paintings.
Jos van Roij est un artiste et designer graphique néerlandais, né en 1959 aux Pays-Bas. Sien que sa carrière de plasticien ait été brève, il présente pour la première fois en France, en 1987, deux compositions murales à !'atheneum lors de l'exposition "Le cadre et Ie socle dans l'art du XX0 siècle" organisée par Ie Consortium, dont plusieurs éléments qui les composent sant visibles aujourd'hui dans cette exposition.
En 1986, il réalise ses premiers shaped canvas (tableaux découpés) et s'inscrit dans la poursuite de la réflexion sur !'aspect pictural et sculptural de la toile, initiée dans les années 1960. Pendant que Frank Stella, artiste associé à l'expressionnisme abstrait, découpe les chassis selon Ie motif géométrique de ses peintures pour interroger les formats classiques de la toile, Tom Wesselmann, figure phare du Pop Art, exploite la plasticité nouvelle dès ceuvres pour donner des dimensions monumentales aux natures mortes et aux portraits. Dans la juxtaposition de formes géométriques et figuratives de Jos van Roij, chaque pièce fonctionne de manière autonome et représente des formes stéréotypées immédiatement reconnaissables.
Jos van Roij ne cherche pas à inventer de nouvelles figures, mais utilise des formes simples et universelles pour faciliter l'entrée du spectateur dans l'reuvre et encourager sa libre interprétation. Les aplats parfaits de peinture et la froideur de ce vocabulaire formel sant contrebalancés par leur mise en espace dynamique et cohésive. En 1988, Jos van Roij pousse plus loin sa démarche de shaped canvas avec ce qu'il nomme spatia/ objects et spatial paintings : des sculptures en bois représentant des formes familières, comme des guitares, des cuvettes de WC ou un piano, qu'il accroche au mur comme des peintures.
Jos van Roij is een Nederlandse kunstenaar, grafisch ontwerper en fotograaf, geboren in Nederland in 1959. Hoewel zijn carrière als beeldend kunstenaar kort was, presenteerde hij in 1987 voor het eerst twee muurcomposities in Frankrijk in het atheneum als onderdeel van de tentoonstelling “Le cadre et Ie socle dans l'art du XX0 siècle” georganiseerd door Ie Consortium. Verschillende van de elementen waaruit ze zijn samengesteld zijn vandaag te zien in deze tentoonstelling.
In 1986 produceerde hij zijn eerste gevormde doeken, waarmee hij de verkenning van de picturale en sculpturale aspecten van het canvas voortzette die in de jaren 1960 begon. Terwijl Frank Stella, een kunstenaar die geassocieerd werd met het abstract expressionisme, de spanlijnen uit de geometrische motieven van zijn schilderijen sneed om de traditionele formaten van het doek in twijfel te trekken, gebruikte Tom Wesselmann, een leidende figuur in de Pop Art, de nieuwe plasticiteit van zijn werken om stillevens en portretten monumentale dimensies te geven.
In de juxtapositie van geometrische en figuratieve vormen functioneert elk stuk autonoom en vertegenwoordigt het onmiddellijk herkenbare stereotype vormen. Jos van Roij probeert geen nieuwe figuren uit te vinden, maar gebruikt eenvoudige, universele vormen om de toeschouwer gemakkelijker het werk binnen te laten komen en vrije interpretatie aan te moedigen. De perfecte vlakheid van de verf en de kilte van dit formele vocabulaire worden gecompenseerd door het dynamische en samenhangende gebruik van de ruimte. In 1988 ging Jos van Roij een stap verder met wat hij noemde ruimtelijk objecten en ruimtelijke schilderijen: houten sculpturen die bekende vormen voorstelden, zoals gitaren, toiletpotten of een piano, die hij als schilderijen aan de muur hing.
